May iniisip ka?
Oo.
Ano?
Ayaw kong sabihin. Baka magkatotoo.
Dahil makulit ka
Kilala kita. Oo, ikaw 'yun: Nagkasalubong na tayo minsan, sa LRT, sa Gotohan, sa kanto ng Aurora at Katipunan. Nagkatinginan tayo. Hindi mo ako kinausap, pero alam ko, nakilala mo rin ako. Kaya ka narito, di ba? Para sabihing, Oo, oo, ikaw nga 'yun. Naaalala kita.
na, mula noong 24 Enero, 2006, ang nakitambay dito
mga simpleng bagay
Thursday, June 29, 2006
1.
Ganito 'yung mga simpleng bagay na ikinatutuwa mo: Kagabi, papunta ka sa Kittens para makipag-inuman sa mga taga-TWG. Bumaba ka sa Tayuman para sumakay ng dyip na pa-UST. Wala na pala, wala nang bumibiyahe kapag ganu'ng oras.
Kaya ang sinakyan mo na lang e 'yung pa-Lardizabal na dyip; napag-isipan mong lakarin mulang Vicente Cruz hanggang Geliños. Hindi pa umuusad ang dyip, nagpupuno pa. Sa harap ka umupo; may isa pang taong sumakay, pero sabi, "Manong, pa-save lang, a. Bibili lang po ako ng yosi."
Tapos 'yung driver, tinanong ka, "Ikaw, meron ka bang yosi?" E wala. Inabutan ka niya ng isang stick, ayaw magpabayad. Ngumiti ka naman, at tinanggap ang alok niyang sigarilyo.
Habang hinihitit at ibinubugang papalabas ang usok, naisip mo: Ganu'n siguro talaga. May mga ganitong bagay, na nagpapaalala sa iyong kahit papaano, kahit minsan, o madalas, may problema, kahit kupal ang mundo, may ganitong mga bagay na ipinapaalala pa rin sa iyong masarap, masarap mabuhay.
2.
Isa pa: noong minsan kayong nagkita ng isang kaibigan, sa isang poetry reading, binigyan mo siya ng isang libro, libro ng isang surrealist na hindi naman masyadong sikat, pero astig, at mas astig dahil nabili mo 'yung libro nang kinse pesos. Naisip mong ibigay na lang sa tropa mong 'yun dahil, una, medyo nahihirapan ka nang maghanap ng paglalagyan ng libro sa bahay, at pangalawa, siya talaga ang nagsusubsob sa mga surrealista noong mga panahong iyon.
Kagabi, sa Kittens nga, inabutan ka niya ng isang libro. "Di ba ipinangako ko sa iyo?" sabi niya. Extrang kopya, e. Malamang nga ipinangako niya sa iyo, pero siguro lasing na kayong pareho nang ipangako niya, kaya hindi mo maalala-- bihira naman kung nag-iinuman kayo na una kang nalalasing sa kanya. Siguro siya 'yung tipo ng taong kahit lasing e nakakaalala ng mga pangako sa kaibigan.
"Morning Poems" nga pala ang pamagat ng libro. Si Robert Bly ang nagsulat.
3.
Puwede rin ito:
The Playful Deeds of the Wind Robert Bly
Sometimes there's the wind. Sometimes the wind Takes a certain scrap of paper, and blows It back into the Bible. Then your family line Is whole, and your great-great-grandparents Stretch out in the coffin, and rest. That's something Wind can do. Sometimes wind blows A skirt up an inch or two, and the body Signs a contract for its novel; then babies Come, and people sit at breakfast, and the old Words get spoken. Or the wind blows an ash Into the anarchist's eye, and he pulls the trigger too soon, and kills the King instead of The fat factory owner, and then A lot of men get on motorcycles. They Dig trenches, and the wind blows the gas Here and there, and you and I get nothing Out of that wind except blind uncles And a boy at the table who can't say "Please."
4.
Pero mas gusto mo yata ito:
When Threshing Time Ends Robert Bly
There is a time. Things end. The fields are clean. Belts are put away. And the horses go home.
What is left endures In the minds of boys Who wanted this joy Never to end.
The splashing of hands, Jokes and oats: It was a music Touching and fervent.
The Bible was right. Presences come and go. Wash in cold water. The fire has moved.
5.
O kaya babangon ka nang may sinaing na, may ulam na, luto na ang lahat, at ang hinihintay na lang ay ikaw na yuyuko sandali at magpapasalamat bago sumubo.
At uupo ka nga, magpapasalamat, at susubo habang tumitingin sa maliwanag, sa maliwanag na maliwanag na mundo.
oo parekoy, may magagandang bagay pa rin sa paligid at may mabubuting tao pa rin, sa kabila ng lahat. Sana may mag-abot din sa kin ng yosi...kahit di ako naninigarilyo :) --Kiko
pay it forward, pre. gumaan naman ang araw ko dito :-)