abo sa dila

May iniisip ka? Oo. Ano? Ayaw kong sabihin. Baka magkatotoo.

 
Dahil makulit ka
Kilala kita. Oo, ikaw 'yun: Nagkasalubong na tayo minsan, sa LRT, sa Gotohan, sa kanto ng Aurora at Katipunan. Nagkatinginan tayo. Hindi mo ako kinausap, pero alam ko, nakilala mo rin ako. Kaya ka narito, di ba? Para sabihing, Oo, oo, ikaw nga 'yun. Naaalala kita.
O, ha, Plurk, o, ha!
Radyo? Radyo?
Libreng humirit

Mag-exercise tayo tuwing umaga
Tambay ka muna
Lokal Kolor
Ano'ng hanap mo?
Basa lang nang basa
Tropa ko

    na, mula noong 24 Enero, 2006, ang nakitambay dito

basketbol sa banyo na naman
Monday, April 24, 2006
1.

Kanina, natagpuan ko ang sarili kong nagsisigaw sa TV: "Putangina, putangina, Pau, puso, puso!"

Bago ang araw na ito, kung tatanungin ako kung sino ang paborito kong basketball player sa NBA, sasabihin ko, si Pau Gasol ng Memphis Grizzlies. O sige na nga, isa lang siya sa mga paborito ko, pero kung mayroon din akong boto sa All-NBA First Team e tiyak na siya ang ilalagay ko sa slot ng sentro. Dahil sa petiks na trabaho ni Shaq sa Miami, at sa maagang pagtatapos ng season ni Yao Ming, pero mas lalo na dahil sa career season niya ngayon.

Pero tama nga ang kasabihan natin ukol sa playoffs: This is where the season starts. At putangina, putangina, Pau, puso, puso! kung ayaw mong umuwi nang maaga.



Case in point: paulit-ulit, 'yung play nila para sa mabigyan siya ng matinong entry pass sa poste. Magbibigay si Pau ng back-pick sa two-guard (si Eddie Jones, o si Mike Miller,) kaunting bangga para makapuwesto, tatangap ang two-guard sa quarter-court, at iaabot sa kanya nang malalim-lalim. Ano ang gagawin niya? Aatras nang kaunti (lalayo sa ring, mga kababayan! Lalayo!) didribol-dribol, mag-aabang ng double-team, at ipapasa. Sa puntong ito, mayroon na lang lima, anim, pitong segundo sa shotclock, at mapipilitan nang itirang-alahoy ng kung-sino ang bola.

Suskupo. Putangina, Pau, alam mo ba ang pinagdaraanan ng mga teammate mo para maibigay sa iyo ang bola sa ganoong kagandang pusisyon? Nakita ko kanina, si Eddie Jones, binigyan ka ng pick, at sinagasaan siya ng parang saging sa ilalim ng isang pison ng dambuhalang si DeSagana Diop.

Alam ko, alam ko; mas gusto ko ang mga player na naiintindihan ang laro, na namamasa kahit hindi gipit, na pinaiikot ang bola para ma-involve ang lahat. Mas gusto ko si LeBron kaysa kay Dwayne Wade dahil dito; mas gusto ko si Steve Nash kaysa kay Chauncey Billups, si Boris Diaw kaysa kay Kwame Brown.

Pero, Pau, (puso, puso!) playoffs na, parekoy, playoffs na. Bago ka mamasa, ipakita mo muna sa kalaban mong agresibo ka, na dudurugin mo sila kapag pumetiks sila sa pagbabantay sa iyo, na latak lang ng tae sa puwet mo si Eric Dampier dahil ikaw ang All-star ng team mo.

Haaay. Hindi pa nananalo ng ni isang laro sa playoffs ang Memphis, mga kababayan. na-sweep sila nitong huling dalawang taon. Oo, masyadong malaking panalangin naman ang talunin nila ang Dallas sa serye. Pero kaunting puso lang naman Pau, puso, puso, para hindi mabigo kaming mga umaasa sa iyo.
posted by mdlc @ 11:26 PM  
2 Comments:
  • At 3:29 AM, Blogger Ronald said…

    Napanood ko yung Mem-Dal series, kung tutuusin may tsansa Memphis pero, gaya ng sabi mo, nagkulang nga sila sa puso.


    -Ronald-

     
  • At 8:45 PM, Anonymous Anonymous said…

    sayang nga.. sana mas naging maganda ang laban..

     
Post a Comment
<< Home
 
Nito-nito lang
Minsan
Da Bayaw Kolektib
Template by

Free Blogger Templates

BLOGGER

Salamat sa pagrereto